Standpunten

VISIETEKST N-VA BLANKENBERGE VERKEERSBELEID

Wie de voet- en fietspaden in Blankenberge eens van naderbij bekijkt, kan niet anders dan vaststellen dat  voetgangers en fietsers in onze badstad nogal stiefmoederlijk worden behandeld. Ook de Zeedijk, die toch geacht wordt het pronkstuk van de stad te zijn, heeft behoefte aan een grondige facelift. De dijk is allesbehalve uitnodigend en is zelfs ronduit wanordelijk te noemen.

Uiteraard is kritiek geven van aan de zijlijn maar al te gemakkelijk.
Daarom stelt N-VA Blankenberge-Uitkerke in deze visietekst mogelijke en
vernieuwende oplossingen voor die ervoor kunnen zorgen dat niet alleen het
verkeer heel wat vlotter kan verlopen ,maar ook dat onze zeedijk in ere wordt
hersteld. Sommige ideëen bestaan reeds maar werden door N-VA verfijnd. 

De zeedijk van Blankenberge.

Door het strand voor de zeedijk te verhogen en de schuine helling op te trekken door middel van een houten constructie, die eveneens dienst kan doen als wandelweg, wil N-VA de zeedijk verbreden. Op die manier komt de bestaande zeedijk meer tot haar recht als de prachtige,
brede wandelweg die ze is. Daarenboven dient de dijk toch verstevigd te worden in het kader van de stormbeveiling. Hiervoor kan een stormmuurtje worden opgetrokken, net zoals dit reeds het geval is aan de haven,  waarin zowel zitbanken als meeuwbestendige vuilnisbakken worden verwerkt. Wat betreft de bestaande terrassen kunnen deze naar voor worden geschoven tot
waar de huidige dijk, de bekende blauwe steen, nu komt. Bijkomend voordeel voor de terrasgebruiker is dat de tafels in deze opstelling veel vroeger in de zon komen te staan en de gasten dus veel vroeger ten volle zullen kunnen genieten. Ook wat betreft de concurrentie met de terrassen op het strand zorgt dit voor een eerlijkere oplossing. Beide zullen immers achter een wandelweg gelegen zijn .Ook de fietser wordt door N-VA niet uit het oog verloren. Tussen dijk en 
stormmuurtje kan een fietspad worden voorzien. Op die manier worden de fietsers niet enkel veilig over de dijk geloodsd, ook voor de horeca zullen zij niet langer een storende, en
potentieel gevaarlijke factor vormen. 

Noodzakelijke ingrepen aan de De Smet de Naeyerlaan.

N-VA is duidelijk bezorgd over al wie het voet- of fietspad gebruikt in de De Smet de Naeyerlaan. Nu de huidige meerderheid heeftbeslist om de markt volledig te vernieuwen vindt de N-VA dat men van de gelegenheid gebruik moet maken om ook de DeSmet de Naeyerlaan binnen te loodsen in de 21^ste eeuw. De weg en detramsporen zijn in een erbarmelijke staat, tientallen keren opgelapt, fietsers worden gehinderd door auto’s die tussen het fiets- en voetpad worden
geparkeerd. Door het fietspad aan te leggen waar nu de parkeerplaatsen zijn en de parkeerplaatsen in te richten op het huidige fietspad  , zou deze laan al heel wat comfortabeler en
vooral, veiliger worden. Eenrichtingsverkeer voor auto's richting markt met verderop omlegging
via de spuikom, de Vredelaan en de Zuidlaan, zou mogelijk een verlichting betekenen. Een bijkomend voordeel hiervan is dat het verkeer dat van de zeedijk komt en aan de haven afrijdt niet langer opnieuw het centrum wordt ingestuurd.

Ook in Blankenberge moeten we, meer dan ooit, nu durven veranderen.

Nick Verwimp. 
  
  

HAVEN BLANKENBERGE - NIEUWE FUNCTIE ?

Onze energie voorziening kwam de jongste weken dagdagelijks in de media en vooral in deze economisch slechte periode. Consumenten en bedrijven klagen over de astronomische prijzen en een bedrijfszekere bevoorrading blijkt nu al een knelpunt , het is wachten op onze eerste gigantische stroompanne naar New Yorks model.

Oorzaken  : er is nauwelijks nog geïnvesteerd en de graaicultuur kent geen grenzen. Waarom niet onze blik en toekomst zeewaarts richten? Voor onze kust liggen tal van zandbanken,
allemaal met mooie wonderlijke namen. De zeebodem is bezaaid met aardgas pijpleidingen, electriciteit- en communicatiekabels en we hebben de beste baggeraars ter wereld.

In dit overbevolkte land  is er nauwelijks nog ruimte om grote energie centrales te bouwen en windmolens, ja maar niet in mijn achtertuin is het veel gehoorde adagio.

Waarom niet de zandbanken voor onze Vlaamse kust omvormen tot kunstmatige eilanden en er centrales op bouwen. Eenmaal klaar zullen die centrales nood hebben aan personeel , bevoorrading en nog tal van andere zaken. Nu de haven van Blankenberge ligt zeer
centraal, dus een korte vaartijd,  snelle catamarans hebben weing diepgang , hier
heb je geen last van verkeerscongestie  en geen tijdsverlies in vergelijking met
Zeebrugge en Oostende waar je,  als een gastanker binnen of buiten loopt een ruim uur of langer  kan liggen dobberen en zwalpen buitengaats. De haven kan dus  een belangrijke rol spelen in personeelsvervoer, pakjesdienst, taxidienst en koerierdiensten. Deze centrales in continu dienst zullen heel wat hoog opgeleide werknemers generen wat zijn impact kan hebben op de huisvesting  in Blankenberge en omgeving.

Willen we niet verzanden in een luxueus  Bokrijk aan zee , hebben we nood aan jonge mensen die hier  hun toekomst zoeken , hier investeren in huisvesting ,scholen en wie de leegstand in de
binnenstad bekijkt zal begrijpen dat hier kansen liggen.

Hoog tijd dat de Vlamingen de energievoorziening in eigen handen nemen.

Jo Ackaert, bestuurslid

 

Gemeentefinanciën
"Quo vadis".

  Een historiek
In 1860 werd onder toenmalig minister van financiën Frère Orban het Gemeentekrediet opgericht met als doel het financieren van de investeringen van de lokale besturen. De gemeenten zijn aandeelhouders en nemen aandelen in ter waarde van 5% van de ontleende bedragen Het aandeelhouderschap is dus volledig functie van de ontleningactiviteit en heeft geen enkele link met het aantal inwoners. Wegens steeds verder groei wordt het Gemeentekrediet opgedoekt en
gaat op in de Dexia Groep via de nieuw opgerichte Gemeentelijke Holding (GH) en het gemeentelijk aandeelhouderschap wordt overgedragen naar deze holding. Op dit ogenblik bedraagt de deelneming van GH in de Dexia groep ongeveer 14%. De beursgang en de daarop volgende sterke stijging van het Dexia aandeel maakten het mogelijk hogere dividenden uit te keren die een zeer belangrijke bron van liquide middelen vormen voor de lokale besturen temeer ook omdat 80% van hun financïele middelen in Dexia zijn geïnvesteerd.

De financiële crisis in 2008 dwingt Dexia er echter toe participaties met verlies te verkopen (FSA) en bovendien zorgt een verkeerde allocatie van de beleggingsportefeuille (Griekse staatsobligaties) voor verdere afkalving. Dexia ziet zich snel genoodzaakt staatssteun te vragen. Deze kwam er samen met een kapitaalsverhoging van 6.4 miljard euro waarvan de GH ongeveer een 500 miljoen ten zijne laste neemt en dit tegen volgende condities:

1. Aandelensplitsing 1 oud aandeel geeft 57 nieuwe aandelen

2.Een kapitaalsverhoging in cash via uitgifte preferente A-aandelen.

3.Creatie preferente B-aandelen door inbreng Dexiacertificaten.

Wat betekent dit voor Blankenberge

De belangrijke ontleningactiviteiten van onze badstad in het begin van vorige eeuw verklaren het grote pakket aandelen in portefeuille. In aanvang beschikt Blankenberge over 2.130 gewone aandelen en 191.700 certificaten. Deze laatste werden in de periode 2004-2005 verkocht 
aan een koers van tussen 13 à 14 euro.

De condities van de kapitaalverhoging betekenen voor onze stad:

1. De 2130 worden omgezet naar 121.410 aandelen

2. Er wordt een investering gedaan van 1,5 miljoen euro in preferente A-aandelen

3. Daar Blankenberge geen certificaten meer in portefeuille heeft kan ze ook geen
preferente B-aandelen verwerven.

Het is eveneens van belang te weten dat bij winstverdeling eerst de A dan de B en tenslotte de gewone aandelen worden uitgekeerd.

En daar wringt nu net het schoentje. Daar waar Dexia een dividend beloofde van 13% werd gelet op de desastreuze evolutie van het aandeel in 2009 geen dividend uitgekeerd en zal er voor 2010 allicht tegen einde van het jaar een heel wat lager dividend worden uitgekeerd en dit terwijl Blankenberge in 2008 nog om en bij de 650.000 euro kreeg uitgekeerd.

CONLCUSIE :

1. De verkoop van de certificaten lijkt mij een verstandige beslissing te zijn
geweest zoniet  zou de situatie allicht nog ernstiger zijn.

2. Blankenberge behoort tot de top-10 van grootste aandeelhouders binnen de Vlaamse
steden en gemeenten en is meer kwetsbaar.

3. Los van het feit of door een grondige sanering Dexia zich herstelt lijkt het
mij onverantwoord publieke gelden 
afhankelijk te maken van  de
evolutie van een aandeel.

4. Een structurele oplossing lijkt mij de oprichting van een soort gewestelijke
investeringsmaatschappij waarbij de activa op zijn minst beter gespreid zijn
dan nu het geval is.

 Johan Busschop, mei 2011.

(Bron cijfermateriaal:
Vereniging voor steden en gemeenten                                                                       
De Standaard dd. 21/05/2011
Persbericht Blankenberge -online dd.12/09/2009

 

Beter te laat dan nooit   

Projectontwikkelaars en bouwpromotoren zich aan de Blankenbergse feestdis hebben tegoed gedaan en de stad in een wanstaltig nieuwbouwmonster hebben herschapen ontwaart men
plots een blijk van wroeging bij beleidsmakers en medeverantwoordelijken.

Niemand die onze stad genegen is kan oude postkaarten of filmbeelden bekijken zonder een steek van pijn in het hart te voelen. Men heeft zonder veel visie of al te stringente richtlijnen betreffende stijl, harmonie en kwaliteit, de stad ten prooi gegeven aan de immer hongerige vastgoedmakelaar.

Nu de onomkeerbaarheid een triest feit is komt men plots aanzetten met maatregelen die ‘de leefbaarheid’ moeten bevorderen.

Nadat ontelbare projecten vlot werden goedgekeurd zal men, terwijl beschikbare percelen zeldzaam geworden zijn, de bouw van gelijkvloerse garages aan banden leggen.  Een treurende druppel op een verloren plaat.

Niemand zal  ontkennen dat Blankenberge rond de eeuwwisseling aan opfrissing toe was,maar de grote kans op stadshernieuwing met respect voor de historische eigenheid en zicht op een warme toekomst heeft men jammerlijk verkwanselt.

Erik Van  In

 

Het evenwicht tussen jong en oud in Blankenberge is zoek!

Blankenberge heeft nood aan jonge mensen. Dikwijls hoor je dit statement. Een bestudering van de cijfers op de site www.lokalestatistieken.be levert interessante informatie op. Maar ook verontrustende informatie. Op de site staat voor verschillende domeinen informatie over de laatste jaren, maar wel veelal beperkt tot 2007. Het is echter de tendens van de statistieken die interessant is en die de informatie bevat. Het aantal mannen tussen 0 en 17 jaar daalt tussen 1997 en 2007 van 1585 naar 1338. Dat is een daling van 15.6% voor de aanwezige mannelijke jeugd. Het aantal mannen tussen 18 en 59 jaar blijft in die periode vrijwel stabiel.
In 2003 was dat 4896 en in 2007 was dat 4851, hetzij een daling van 1%. De mannelijk groep 60+ stijgt echter in die periode van 1865 mannen naar 2585, hetzij een stijging van 38,6% !!
Voor de vrouwelijke groep heb je vergelijkbare cijfers, behalve dan dat het aantal vrouwen 60+ groter ligt, nl. 2725 in 2003 en 3377 in 2007. De tendens is duidelijk! De jeugd vermindert, de groep op beroepsactieve leeftijd daalt lichtjes en de groep 60+ en gepensioneerden stijgt indrukwekkend.
Deze cijfers zeggen echter niets over het domein arbeid en arbeidsbeschikbaarheid. Laat ons even de cijfers bekijken van 2003 tot 2007. Ook hier zien we een opmerkelijke en verontrustende
tendens. In 2003 waren er 4864 mannen tussen de 18 en de 64 jaar. Hiervan werkten er 3843, hetgeen een activiteitsgraad is van 77.51%. In  2007 waren er 4851 mannen in die categorie
waarvan er 3843 werkten, hetgeen een activiteitsgraad is van 75,42%. We zien dus dat in die 4 jaar het aantal werkenden mannen niet toeneemt, en de activiteitsgraad zelfs iets afneemt,
wetende dat de groep 60+ en gepensioneerden ondertussen sterk groeiende is. Voor diezelfde vrouwelijke categorie zien we dat er in de periode van 2003 tot 2007 een stijging is van het aantal vrouwen dat werkt, maar dat de activiteitsgraad op ongeveer 63% blijft hangen. Het aantal werkende vrouwen stijgt in die periode van 3014 naar 3118 in 2007.

Wat stellen we dus vast. De activiteitsgraad, zowel voor mannen, als voor vrouwen ligt in Blankenberge lager dan het gemiddelde van de provincie West-Vlaanderen. Daar is de activiteitsgraad in 2007 respectievelijk 80,49% ( vergelijk Blankenberge 75.42%) en 68,88% (vergelijk Blankenberge 63%). In het algemeen kunnen we stellen dat het aantal jongeren in sterk dalende lijn zit, de bevolking die op arbeidsgeschikte leeftijd is ongeveer status quo
blijft, maar dat de activiteitsgraad licht afneemt en dat dus de booming groep
de groep is van 60+-ers. Inderdaad, het bevolkingscijfer van Blankenberge is in
stijgende lijn, ondanks dat het aantal mensen van 0 tot 17 jaar afneemt, maar
deze stijgende lijn is enkel toe te schrijven aan de groeiende groep 60+-ers.
In 2007 woonden er 18329 mensen in Blankenberge en in 2010 was dit reeds 18907,
waarvan 25.21% 65+-ers (bron NIS).
Het evenwicht is dus zoek en dit is nefast zowel voor jong als voor oud!!

Er is aldus actie nodig! Zoals reeds in verschillende artikels vermeld is, moet de
stad niet enkel jonge mensen aantrekken, maar ze moet ook de jongen mensen
houden en dit om het evenwicht te herstellen  tussen de groep oudere mensen en jonge mensen.
Is misschien één van de redenen dat werken en wonen in Blankenberge blijkbaar
niet aantrekkelijk is het beperkte aanbod van het openbare vervoer? Enkele
cijfers en feiten ter illustratie:

Eén van de onaantrekkelijke punten in Blankenberge die de combinatie wonen in Blankenberge en werken in het binnenland of in de naburige badsteden moeilijk maakt is de uurregeling van het
openbare vervoer. De eerste trein naar het binnenland vertrekt om 06.08hr! Als je gaat kijken in Brugge naar de trein die vertrekt richting binnenland om 05.58hr, en die komt van Oostende, dan zie je dat die trein barstensvol zit. Voor mij is
dat een bewijs dat een werkende bevolking nood heeft aan een regeling die haar
ten laatste in Brugge kan brengen om 05.50hr. Dit is echter onmogelijk. Dus de bus dan maar? In 2009 heb ik contact genomen met De Lijn om te vragen de toen bestaande regeling met een vijftal minuten te vervroegen opdat werkende mensen vanuit Blankenberge op tijd
de trein konden nemen van 05.58hr in Brugge. De Lijn was hiermee akkoord en
vervroegde de bus. Het groepje mensen dat de bus nam was in stijgende lijn. En
plots in 2010 werd de bus afgeschaft, wegens te weinig reizigers. Sommige van die mensen die op de bus zaten zijn terug verhuisd omdat een auto te duur was en dat ze hun werk in Brugge of
elders niet wilden verliezen! De laatste trein naar Blankenberge vertrekt reeds
om 22.36hr in Brugge, daarna is terugkeren onmogelijk. De busregeling is nog veel erger. Als je vergelijkt welke mogelijkheden er geboden worden aan een werkende bevolking die in Oostende woont met deze die in Blankenberge woont, dan is het toch wel even schrikken. In de week vertrekt dus de eerste trein naar het binnenland vertrekkende in Blankenberge om 06.08h. In Oostende is dat 04.34hr. De laatste trein van Brussel-Noord naar Blankenberge is om 21.17hr, terwijl deze naar Oostende om 00.23hr vertrekt!! En zoals al gezien biedt de De Lijn helemaal GEEN alternatief om als tussenschakel tussen Brugge en Blankenberge te dienen. De tram- of busregeling naar Oostende of Zeebrugge (twee andere plaatsen met werkgelegenheid) voor mensen die in ploegen werken schiet ook hopeloos te kort. In de rand wens ik nog even op te merken dat alle treinen van Blankenberge naar het binnenland 10 minuten gewoon stilstaan in Brugge voor de koppeling met de trein van Knokke en s’avonds nogmaals voor de ontkoppeling.
Voor iemand die met de trein naar het binnenland gaat bvb Gent is dit dus 20 minuten per dag oftewel bijna een ganse werkdag per maand!!

Spijtig genoeg heeft dit beperkt aanbod van het openbare vervoer niet enkel nefaste kanten voor Blankenbergenaars die werk moeten zoeken in het binnenland (bvb Gent Zeehaven of Zaventem) of in de naburige kustgemeenten (bvb haven Zeebrugge of Horeca Oostende), maar heeft dit
ook een weerslag op al wie wilt participeren aan het culturele leven in Brugge, Gent of Oostende, want terugkeren na een cinemavoorstelling, een live-optreden of een andere culturele activiteit is dikwijls onmogelijk. Ondertussen mag niet vergeten worden dat enerzijds een auto hebben of parkeren in Blankenberge geen sinecure is en dat er anderzijds veel ouderen hun auto van de hand gedaan hebben.

Volgens mij is er hier dus heel wat werk aan de winkel.

Pascal Badts, Bestuurslid N-VA Blankenberge-Uitkerke
mei 2011

 

N-VA Blankenberge stelt voor om een beleid te maken voor elektrische fietsen.

Met de elektrische fiets is het imago van ouderwetse fiets al lang voorbij gestreefd en is ondertussen een prima en gezond alternatief voor jong en oud geworden.  Praktisch omdat deze de auto in de binnenstad vervangt, voordelig omdat onderhoud en brandstof goedkoper zijn, en gezond omdat fietsen je in beweging houdt.

Deze fietsen moeten eechter opgeladen worden en niet iedereen heeft de mogelijkheid om dit thuis te doen.  Daarom stellen wij voor om te starten met drie oplaadpunten :

Een eerste oplaadpunt wordt opgericht aan het VVV kantoor. Langs het station loopt de knooppuntenroute 31-32 wat dus van het VVV kantoor een ideale plaats voor een oplaadpunt maakt. De tweede oplaadpunt wordt ter hoogte van de vrijwillige zeereddingsdienst in de Franchommelaan opgesteld. Een derde en laatste oplaadpunt voorzien we in Uitkerke aan de jeugdherberg  ‘De Wullok’ waar knooppuntenroute 26-29 passeert.

Deze drie oplaadplaatsen zijn op verschillende plaatsen in onze stad gelegen waar men tijdens het opladen ook nog kan genieten van de leuke winkels of even kan rusten bij een hapje of een drankje.

Nick Verwimp, 2010.

 

E-BOX vermindert electriciteitsfactuur met 20%

N-VA Blankenberge wil dat het stadsbestuur een proefproject met de e-box voorbereidt. De e-box is een nieuwe innovatieve technologie die het elektriciteitsverbruik voor verlichting van gebouwen en wegen drastisch vermindert.

De e-box maakt gebruik van het verschil tussen de netspanning (230 volt) en de spanning die de lampen nodig hebben om te werken (210 volt). Door de uitgangsspanning te verlagen en pieken in de netspanning uit te vlakken, wordt er minder stroom verbruikt, zonder het visueel comfort aan te tasten.

 De N-VA stelt voor om deze nieuwe energiebesparende technologie uit te testen voor de openbare verlichting of voor de verlichting van een van de gebouwen van de gemeente.Verschillende overheden in Europa maken al gebruik van de technologie.

Groningen gebruikt de e-box in haar kantoren en op de autosnelweg tussen Eindhoven en Tilburg wordt de techniek met succes toegepast. Kruibeke startte vorig jaar als eerste Vlaamse gemeente met een e-box-proefproject. De gemeente bespaarde de afgelopen maanden tot 30 procent op de energiefactuur en denkt er aan het systeem op grote schaal te gaan toepassen. Voorbeelden uit binnen- en buitenland tonen aan dat de e-box tot 20% bespaart op energiekosten.

"Een opportuniteit die Blankenberge niet mag onbenut laten. We doen er de portemonnee van onze stad een groot plezier mee."   aldus Daphné Dumery. 

 

N-VA pleit voor een betere spoorverbinding naar Rijsel !

Nu de NMBS aangekondigd heeft definitief de mogelijkheid van een snelle treinverbinding tussen Brugge en Rijsel te willen laten varen, eisten N-VA Blankenberge, Brugge en Knokke-Heist een eigen Vlaamse Spoorwegmaatschappij. De NMBS denkt nog steeds in het Belgische model met Brussel als centrale punt voor alle verbindingen, in plaats van inter-regionaal binnen Europa.

Rijsel, een metropool van 1,5 miljoen mensen, ligt op amper een half uur sporen van Brugge en is een uiterst belangrijk verkeersknooppunt voor hogesnelheidstreinen in Europa. Voormalig Vlaams minister van Toerisme, Geert Bourgeois, gesteund door onder andere heel wat experts uit de toeristische wereld, ijverde de voorbije jaren voor een snelle verbinding tussen Brugge en Rijsel. Uiteindelijk zette de NMBS twee slecht georganiseerde proefprojecten op met de duidelijke bedoeling om aan te tonen, dat deze verbinding niet rendabel zou zijn. Het initiatief werd in het buitenland niet aangekondigd, nergens was duidelijke informatie over de uurregeling te vinden, de treinen waren niet afgestemd op de uurregeling van de hogesnelheidstreinen, het ticket werd opzettelijk duur gehouden, enz. De echte reden was en is, dat de NMBS geen grensoverschrijdende initiatieven tussen Vlaanderen en het buitenland wil. Alles moet op Brussel geconcentreerd blijven om onder andere daar de vastgoedlobby ter wille te zijn. Ook de Waalse Parti Socialiste heeft zijn nefaste invloed in de NMBS aangewend om Vlaamse belangen te dwarsbomen, zegt Waelput. Volgens Cathy Coudyser  en Daphné Dumery van de NVA Blankenberge en Knokke-Heist zou een grensoverschrijdende samenwerking het toerisme in onze regio kunnen versterken. “Engelsen bezoeken al jaren de oorlogsmonumenten in onze provincie met ons voorstel zou dit ook economisch een flinke stuiver in het bakje kunnen brengen voor de hardwerkende West-Vlamingen”, zegt Coudyser. Een betere verbinding met het openbaar vervoer naar en van de Eurostar vanuit Blankenberge, Knokke en Brugge is volgens Daphné onontbeerlijk.  Blankenberge en Knokke-Heist als aantrekkelijke badsteden zouden zoals Brugge, immers profijt kunnen halen uit een betere spoorverbinding.

Hiermee is eens te meer bewezen, dat de Belgische Spoorwegen de Vlaamse belangen niet dienen... De N-VA afdelingen Blankenberge,Brugge en Knokke-Heist  eisen daarom een Vlaamse Spoorwegmaatschappij waarbij niet alleen goederen- en passagiersvervoer maar ook de spoorinfrastructuur op Vlaams grondgebied worden overgedragen. Dat dit geen wereldvreemd voorstel is en tot meer efficiënte kan leiden, bewijst de situatie in Zwitserland, waar de kantons eigen spoorwegmaatschappijen hebben die de belangen van hun regio optimaal verdedigen. Deze structuur, samen met een goede samenwerking met respect voor elkaar, heeft ertoe geleid, dat dat land één van de dichtste en punctueelste netten van openbaar vervoer ter wereld heeft en dat de verbindingen met het buitenland optimaal georganiseerd zijn. De Europese Unie moedigt samenwerking aan tussen regio’s, die door een staatsgrens gescheiden zijn. De NMBS doet alles om dat te verhinderen.

N-VA Blankenberge, Brugge, Knokke-Heist (2009)

 

Problematiek van de vossen niet alleen voor pluimvee maar ook voor mensen en kinderen !

Wij denken vooral aan het Zeebos te Blankenberge waar in de voorbije maanden de omwonenden het slachtoffer werden van nachtelijke strooptochten van vossen !

Het ergste is niet enkel het pluimvee maar vooral de kinderen van de verschillende jeugbewegingen welke zich in het Zeebos bevinden en die blootgesteld worden aan de uitwerpselen van de vossen.  Om een idee te hebben van de gevaren welke bestaan voor spelende kinderen hier een korte uitleg: de vossenlintworm is een kleine worm die zich ophoudt in de darm van de vos.  De eitjes worden met de ontlasting uitgescheiden en komen dus voor in het milieu.  Gezien de vossen overal rondlopen en zich ontlasten, bestaat een  zeer reëel gevaar voor besmetting.  Als kinderen in contact komen met deze besmette producten (bv. braambessen, bosbessen, paddestoelen) kan zich  ernstige ziektes ontwikkelen waarbij  de lever wordt aangetast (!!) om nog maar te zwijgen over hondsdolheid.  Wij zijn in  contact gekomen met Bijzondere Veldwachters om te horen wat een oplossing kan zijn.  Eén van de oplossingen is dat de Bijzondere Veldwachters de vossen dag en nacht mogen bestrijden.  Dat is nu al het geval overdag maar daar de vos meestal 's nachts op rooftocht gaat, is dit een ongelijke strijd.

Daarom hopen wij dat de bevoegde instanties zullen ingrijpen voor het fatale gevolgen kan hebben voor mensen en vooral kinderen.

Patrick Decoster, januari 2009.

 

Recht op wonen in eigen stad.

Dankzij het wetsvoorstel van N-VA-parlementslid Mark Demesmaeker zal de Vlaamse regering rekening houden met het recht op wonen in eigen streek als basisprincipe.

Nieuwe woonkavels zullen slechts ter beschikking gesteld worden aan mensen die een duidelijke band met de gemeente kunnen aantonen.  Het is al een tijdje bijzonder duur geworden, en voor veel Blankenbergenaars zelfs onmogelijk, om in eigen stad een woning te kopen of te bouwen. De belangrijkste factor die hierbij speelt is de grote migratiedruk op onze kustgemeente. De Vlaamse kust trekt bijzonder veel –doorgaans welgestelde- mensen aan uit binnen- en buitenland.  Die druk jaagt de prijzen steeds verder de hoogte in, waardoor de geboren Blankenbergenaar zich vaak genoodzaakt voelt om elders in Vlaanderen te gaan wonen.  Dat leidt tot sociale verdringing en het tast ook het maatschappelijk weefsel aan.

De sociaal zwakkeren, de alleenstaanden en jonge gezinnen zijn vaak het slachtoffer van de hoge bouw- en woningprijzen.

 De Vlaamse regering zal bij de herziening van het decreet op de Ruimtelijke Ordening rekening houden met deze problematiek.

Concreet zal zij voor de woonuitbreidingsgebieden die ze wil aansnijden  en tot woonzone inkleuren, daar waar bouwgronden duur zijn (vb. Blankenberge), de uitdrukkelijke voorwaarde opnemen dat deze kavels slechts ter beschikking gesteld kunnen worden aan mensen die een duidelijke band met de gemeente kunnen aantonen.

Behalve het wonen of werken in de gemeente worden er ook andere categorieën mee opgenomen, zodat die band voldoende ruim wordt ingevuld.

Klachten die erop wezen dat dit discriminerend zou zijn, werden steeds door de gouverneur verworpen. De kans is dus klein dat het voorstel van Mark Demesmaeker zal teruggefloten zal worden.

Uw NVA- afdeling te Blankenberge en Uitkerke is zich bijzonder bewust van de woonproblematiek en steunt het voorstel van haar parlementslid uiteraard volmondig.

Wij hopen dat het hierdoor ook te Blankenberge eenvoudiger wordt om een betaalbare woning te vinden of te bouwen.

Deze problematiek werd besproken op een congres dat op 18 november 2008  in De Haan.

 E. Van In, Arrond. Voorzitter